دستگاه خلوص سنج اکسیژن :
دستگاه خلوص‌سنج اکسیژن، سطح اکسیژن موجود در یک محیط معین را اندازه‌گیری میکنند و ایمنی و کارایی را در طیف وسیعی از صنایع بهبود می‌بخشند. خلوص‌سنج اکسیژن میزان بسیار بالا یا پایین اکسیژن را نشان می‌دهد؛ چراکه هر یک می‌تواند باعث مشکلات خاصی شود.
دستگاه خلوص سنج اکسیژن یا آنالایزر اکسیژن، دستگاهی است که میزان خلوص اکسیژن کپسول و یا اکسیژن‌سازهای بیمارستانی را به‌طور دقیق اندازه‌گیری می‌کند. میزان خلوص اکسیژنی که بیماران دریافت میکنند باید کافی (بالای 95 درصد) باشد و این موضوع از دغدغه‌های همیشگی کادر درمان است. دستگاه‌های خلوص سنج شیمیایی یکی از دستگاه‌هایی هستند که تاکنون از آن‌ها استفاده شده است. این دستگاه‌ها با واکنش دادن به سنسور شیمیایی، جریان تولید کرده و میزان خلوص اکسیژن را اندازه‌گیری میکنند.
خلوص سنج اولتراسونیک با تکنولوژی جدید و بی‌نظیر خود، نیاز همه کاربران را رفع می‌کند. این دستگاه به هیچ کالیبراسیون مجددی نیاز ندارد و در کارخانه و با رفرنس‌های دقیق 21 و 100 درصد یک‌بار برای همیشه کالیبر میشود. به‌علاوه، این دستگاه می‌تواند فلوی اکسیژن را که یکی از فاکتورهای مهم در اکسیژن‌تراپی است، به‌طور دقیق اندازه‌گیری کند و آن را از صفر تا 20 لیتر در دقیقه نمایش دهد.
تفاوت خلوص سنج التراسونیک با خلوص سنج شیمیایی:
یکی از تفاوت‌های خلوص سنج‌های التراسونیک با خلوصسنجهای شیمیایی، مصرفی نبودن سنسورهای آن‌هاست. سنسورهای شیمیایی، مصرفی‌اند، یعنی بعد از 6 ماه تا یک سال کارایی صحیح خود را از دست می‌دهند و با صرف هزینه بالایی نیاز به تعویض دارند. اما دستگاه خلوص‌سنج التراسونیک، سنسور دائمی التراسونیک دارد و برخلاف سنسورهای شیمیایی مصرفی نیست. این سنسورها، الکتروشیمیایی هستند و پس از فعل و انفعال با اکسیژن، یک جریان الکتریکی تولید میکنند. سپس با اندازه‌گیری شدت این جریان، خلوص اکسیژن در گاز را محاسبه میکنند.
دقت اندازه‌گیری خلوص اکسیژن در سنسورهای الکتروشیمیایی و التراسونیک تقریباً یکسان است اما مدت‌زمان اندازه‌گیری در آن‌ها متفاوت است. اندازه‌گیری خلوص اکسیژن در سنسور شیمیایی حدود ۱۰ تا ۱۵ ثانیه طول می‌کشد ولی در سنسور التراسونیک این زمان بسیار کمتر بوده و حدود ۲ تا ۳ ثانیه است.
خلوص سنج های اکسیژن چگونه کار میکنند؟
دستگاه خلوص‌سنج اکسیژن حاوی یک سنسور اکسیژن است که به اکسیژن موجود در جو یا جریان گاز واکنش نشان می‌دهد. سنسور اکسیژن، متناسب با سطح اکسیژنی که به آن واکنش می‌دهد جریان الکتریکی کمی تولید می‌کند. خلوص سنج اکسیژن جریان را به ppm یا درصد سطح اکسیژن تبدیل کرده و سپس بر روی صفحه نمایش دستگاه نشان داده یا برای فعال کردن آلارم ها استفاده میشود.
انواع خلوص سنج های اکسیژن:
خلوص سنج های اکسیژن بر اساس مکانیزم عملکرد به چهار دسته تقسیم می‌شوند:
خلوص‌سنج اکسیژن التراسونیک:
خلوصسنجهای اکسیژن التراسونیک، از فناوری التراسونیک بهره‌مند هستند که موجب ویژگی‌های خاص آن‌ها شده است. این دستگاه‌ها در محیط‌های مختلف پزشکی، خانگی و صنعتی کاربرد دارند. خلوصسنجهای التراسونیک فلوی اکسیژن را اندازه‌گیری میکنند، به سیستم HIS بیمارستان یا مرکز درمانی متصل می‌شوند و به کالیبراسیون نیاز ندارند.
خلوص‌سنج اکسیژن الکتروشیمیایی:
آنالایزرهای اکسیژن الکتروشیمیایی به‌طور خاص برای اندازه‌گیری درصد غلظت اکسیژن در یک مدار خارجی طراحی شده‌اند. این نوع خلوص‌سنج‌ها با حل شدن اکسیژن در مایع الکترولیتی داخل سنسور (بین آند و کاتد) و اندازه‌گیری جریان الکتریکی بین الکترودها کار میکنند.
خلوص‌سنج اکسیژن زیرکونیا:
در سنسور این نوع آنالایزر، الکترودهای متخلخل در دو طرف یک عنصر سرامیکی زیرکونیایی قرار می‌گیرند. هنگامی‌که یک طرف در معرض هوا و طرف مقابل در معرض گاز خروجی قرار می‌گیرد، ولتاژی در پاسخ به اختلاف غلظت O2 ایجاد میشود که دستگاه خلوص اکسیژن را بر اساس آن مشخص می‌کند.
خلوص‌سنج اکسیژن پارامغناطیس:
در این نوع آنالایزرها حسگرها در یک میدان مغناطیسی نصب شده یا معلق هستند. ازآنجایی‌که مولکول‌های اکسیژن به سمت آهن‌ربا جذب می‌شوند، وجود اکسیژن در نمونه باعث میشود حسگرها از موقعیت خود خارج شوند.
دسته‌بندی دیگر خلوص سنج‌ها بر اساس قابلیت حرکت دستگاه است:
خلوص‌سنج اکسیژن ثابت:
همان‌طور که از نام آن‌ها پیداست، خلوصسنجهای اکسیژن ثابت، به‌طور ثابت در اتاق اکسیژن ساز و یا اتاق گاز در مسیر سیستم لوله‌کشی نصب می‌شوند. این دستگاه‌ها میزان دقیق خلوص اکسیژن را به‌طور همیشگی در زمان واقعی اندازه‌گیری کرده و نمایش می‌دهند. آن‌ها دارای سیستم هشداردهنده هستند و هنگام کاهش میزان اکسیژن هر دستگاه، آن را هشدار می‌دهند.
خلوص‌سنج اکسیژن پرتابل:
هنگامی‌که اپراتورها نیاز به بررسی سطوح اکسیژن در مکان‌هایی دارند که آنالایزر اکسیژن نصب نشده است، اندازه کوچک خلوصسنجهای پرتابل آن‌ها را به یک راه‌حل ایده‌آل تبدیل می‌کند. اپراتورها همچنین می‌توانند از یک آنالایزر پرتابل برای تأیید اندازه‌گیری در محلی که در آن قبلاً خلوص‌سنج ثابت نصب شده است استفاده کنند.
نحوه کالیبره کردن خلوصسنجهای اکسیژن:
در سنسورهای شیمیایی توصیه میشود کالیبراسیون به‌صورت دستی و به‌صورت هفتگی انجام شود. برای کالیبره کردن یک خلوص‌سنج اکسیژن، مطمئن شوید که سنسور اکسیژن شما در شرایط تمیز و خشک قرار دارد؛ زیرا رطوبت بالا و دمای شدید تا حد زیادی بر دقت آن تأثیر می‌گذارد. برای شروع کالیبراسیون کافی است 2 مرحله زیر را دنبال کنید:
محدوده غلظت طبیعی اکسیژن در هوا ۲۱ تا 20.7 درصد است. هوای اتاق را اندازه بگیرید و مانیتور را روی 20.9 درصد اکسیژن کالیبره کنید.
پروب خارجی را ازطریق لوله اکسیژن یا ابزارهای دیگر در جریان اکسیژن با خلوص بیش از 99 درصد قرار دهید. سنسور را در معرض گاز کالیبراسیون با فشار تنظیم‌شده و جریان 1-10 LPM قرار دهید. مانیتور را روی اکسیژن 100 درصد کالیبره کنید.
از آنجا که کالیبره کردن دستگاه به دلیل نیاز به اکسیژن بالای 99٪ بسیار دشوار است (حتی اکثر سیلندرهای اکسیژن پرشده در مراکز گاز هم این خلوص را ندارند و باید از سیلندرهای وارداتی یا گاز اکسیژن با گرید بالا استفاده شود)، استفاده از خلوصسنجهای اولتراسونیک بدون نیاز به کالیبراسیون مزیتی عالی محیوب میشود.
آموزش تعمیرات تجهیزات پزشکی
دوره آموزش تعمیرات تجهیزات پزشکی
