آموزش کار با مانیتور علائم حیاتی و اجزای آن

دستگاه مانیتور علام حیاتی یا همان مانیتورینگ چیست؟

مانیتور علائم حیاتی یا همان مانیتورینگ فیزیولوژیک، شامل یک مانیتور بصری و صفحه لمسی می باشد که دارای رنگ های واضح و مشخصی برای نشان دادن علائم حیاتی می باشد، به عبارتی مانیتورینگ به معنی تبدیل علائم حیاتی بیمار به داده های قابل مشاهده می باشد، این دستگاه برای نمایش سیگنال های علائم حیاتی بیمار در اورژانس، اتاق عمل، بخش مراقبت ویژه و یا حتی در منازل به کار می رود و تمامی علائم حیاتی ضروری بیمار را به طور مداوم جمع آوری کرده و در صورت بروز شرایط نامطلوب و بحرانی، هشدار لازم را به کادر درمانی می دهد، برای آموزش کار با مانیتور علائم حیاتی ابتدا شما را با پارامتر ها و اجزای آن آشنا خواهیم کرد.

پارامترهای مانیتور علائم حیاتی

قبل از اینکه بتوانیم به آموزش کار با مانیتور علائم حیاتی بپردازیم باید با پارامترها نیز آشنا شویم، پارامتر یا همان ماژول ها مقادیری هستند که توسط مانیتورینگ اندازه گیری و نمایش داده می شوند، معمولا برخی از این ماژول ها به طور پیش فرض روی دستگاه ها وجود دارند اما بقیه آن ها در صورت درخواست مشتری، به روی دستگاه نصب می شوند.

در صورتی که هر یک از این موارد از حد استاندارد تعریف شده کمتر و یا بیشتر باشد، هشدار صوتی و یا تصویری دستگاه فعال خواهد شد، برخی از این پارامترها عبارت اند از: TEMP دمای بدن، RR سرعت تنفس، HR ضربان قلب، SPO2 درصد اشباع اکسیژن، PR سرعت ضربان، NIBP فشار خون غیر تهاجمی، IBP فشار خون تهاجمی، CO2 کربن دی اکسید، AG گاز بیهوشی.

اجزای دستگاه مانیتور علائم حیاتی

مانیتور علائم حیاتی از بخش های مختلفی تشکیل شده که با جمع آوری داده ها آن ها را تقویت و پردازش کرده و متناسب با نوع داده ها، آن ها را با عدد و یا امواج نمایش می دهد، شناخت اجزای مانیتورینگ منجر به استفاده بهینه تر از دستگاه می شود، این اجزا عبارت اند از:

سنسورهای دستگاه مانیتور علائم حیاتی

سنسورها رابط بین مانیتور و شخص بیمار هستند که وظیفه انتقال اطلاعاتی نظیر نبض، تنفس، دمای بدن و فشار خون به مانیتور را بر عهده دارند.

چست الکترود دستگاه (Chest Lead)

چست الکترود یا همان چست لید است که شرایط بیمار را بررسی می کند و ارتباط بین جسم بیمار و سیم های رابط و دستگاه را برقرار می کند و همین چست الکترودها هستند که در اتصال سیم های دستگاه به بدن بیمار به کار می روند.

مانیتور یا همان صفحه نمایش

همانطور که مشهود است مانیتور اطلاعاتی که از سنسور به آن رسیده را در قالب قابل درک برای ما که همان اعداد و امواج است به نمایش می گذارد، امروزه مانیتورهای لمسی موجود در بازار امکان در اختیار داشتن فضای بیشتری را برای نمایش اعداد و داده ها دارند، پیغام های خطا، مقادیر تنظیم آلارم دستگاه، تاریخ، ساعت، صفحه setup و صفحه trend بقیه موارد قابل مشاهده در مانیتور می باشند.

باتری دستگاه

مانیتور علائم حیاتی با جریان الکتریسیه به فعالیت خود ادامه می دهد بنابر این دارای یک باتری اصلی و همچنین یک باتری پشتیبان می باشد.

کلیدهای کنترلی دستگاه

با استفاده از این کلیدها می توان تمامی تنظیمات دستگاه را به آسانی به انجام رساند، این دکمه ها ممکن است فشاری یا ولومی باشند، البته در صفحه های لمسی امروزی کلید ها نیز به طور لمسی کار می کنند.

کلیدهای کنترل کننده عملیاتی مانیتورینگ

آلارم سایلنس(Alarm silence): با استفاده از این کلید آلارم به مدت 2 دقیقه قطع می شود.

فریز(Freeze): با فشردن این کلید می توان سیگنال های روی صفحه را ثابت کرد، در صورت دوباره فشردن آن، سیگنال ها دوباره به ترسیم خود ادامه می دهند.

منوی خانه(Home Menu): بازگشت به منو یا صفحه قبل

پاور (Power): با فشردن این دکمه می توان سیتم را خاموش و یا روشن کرد.

@: توسط این کلید می توان روشنایی صفحه را کم و یا زیاد کرد.

کلیدهای کاربردی مانیتورینگ

این کلیدها برای روشن و خاموش کردن آلارم ها و تنظیم محدوده ها به کار می روند.

Select: توسط این کلید است که می توان متغیرهای محدوده های مختلف آلارم را تغییر داد و یا تنظیم نمود.

ON/OF: توسط این کلید می توان دستگاه را به نسبت آلارم پارامترها غیر فعال و یا فعال نمود.

INC: بالا بردن محدوده عددی آلارم انتخاب شده با این کلید انجام می شود.

DEC: کم کرن میزان محدوده عددی آلارم انتخاب شده هم با این کلید به انجام می رسد.

SAVE: با این کلید می توان کلیه تغییرات را ذخیره کرد.

آموزش کار با مانیتور علائم حیاتی

آموزش کار با مانیتور علائم حیاتی

• در ابتدا باید وضعیت بیمار تشخیص داده شود.
• در شرایطی که قسمت بالای بدن تحت عمل جراحی قرار گرفته و یا آسیب دیده باشد، چست لید ها در قسمت های تحتانی و در صورتی که آسیب در قسمت های پایینی باشد، چست لیدها در نواحی بالایی بدن نصب می شوند.
• در زمان هایی که تنها سر شخص سالم و یا در دسترس باشد، چست لید سبز به روی پیشانی متصل می شود، به یاد داشته باشید در صورتی که لید ضعیف باشد و دستگاه لید 2 را نمایش دهد، باید در تنظیمات دستگاه، لید 2 را به 1 تغییر داد تا قدرت لید افزایش پیدا کند.
• در صورت بروز مسائلی که امکان اتصال چسب لید به روی بالاتنه فرد ممکن نباشد، چست لید زرد روی ساعد دست چپ، چست لید قرمز روی ساعد دست راست و چست لید سبز هم روی ساق پای چپی متصل می شوند.