لارنگوسکوپ وسیله ای است که جهت لوله گذاری داخل تراشه در بیماران نیازمند بیهوشی و یا نارسایی تنفسی به کار برده می شود. این وسیله از تجهیزات پزشکی پرکاربرد در عملیات احیای قلبی و تنفسی پیشرفته و نیز در اتاق های عمل و هنگام بیهوشی می باشد. تمام بخش های بیمارستانی و تیم های امداد و نجات و فوریت پزشکی ملزم به همراه داشتن این وسیله و آشنایی با روش بکارگیری آن می باشند.
پزشکان بیهوشی، تکنسین های هوشبری و فوریت های پزشکی و پرستاران بخش های اورژانس و ویژه اغلب در روند احیای قلبی ریوی و درمان بیمار به لارنگوسکوپ و لوله گذاری داخل تراشه اقدام می نمایند.
اجزاء دستگاه لارنگوسکوپ
این دسته در انواع آن از دو قسمت تشکیل شده است. دستگاه لارنگوسکوپ دارای دو بخش دسته و تیغه است. دسته این دستگاه در بعضی مدل های آن جایگاه باطری برای تأمین نور دستگاه است و در مدل دیگر نیز دسته های سیم های فیبر نوری را درون خود قرار می دهد. این دسته اهرمی برای نگه داشتن تیغه و جایگذاری دقیق آن است.
قسمت دوم دستگاه لارنگوسکوپ تیغه آن است که بر روی پایه قرار می گیرد. تیغه دستگاه وارد حنجره فرد شده و مجرای تنفسی را باز کرده و امکان دیدن حنجره را فراهم می کند. تیغه به وسیله دسته درون دهان بیمار قرار می گیرد.
لامپ های موجود در این دستگاه بر روی تیغه آن قرار دارند. تیغه ها دستگاه لارنگوسکوپ در دو نوع منحنی و صاف طراحی و تولید می شوند. تیغه های دستگاه های لارنگوسکوپ در دو سایز کودکان و بزرگسالان وجود دارند. تیغه های دستگاه های ویژه کودکان دارای سایز کوچک تر و متناسب با دستگاه تنفسی کودکان طراحی شده اند، تیغه های بزرگسالان در ابعاد بزرگتری هستند.
انواع دستگاه لارنگوسکوپ از نظر نور
لارنگوسکوپ ها از لحاظ ساختار نوری به دو صورت تولید می شوند. انواع آن ها عبارت اند از:
۱- لارنگوسکوپ استاندارد: نور این نوع از دستگاه به وسیله باطری تأمین می شود. باطری مورد نیاز درون دسته دستگاه قرار می گیرد و از طریق انرژی تولید شده نور مورد نیاز لامپ وجود در ابتدای تیغه تأمین می ¬شود. نور به درون دستگاه تنفسی و حنجره بیمار تابیده می شود و تصویر واضحی از آن نمایش می دهد.
۲. لارنگوسکوپ فیبر نوری: به این نوع از لارنگوسکوپ فایبر اپتیک نیز گفته می شود. لامپ موجود بر روی تیغه این مدل به وسیله دسته ای از سیم های فیبر نوری که درون دسته آن قرار دارد روشن می شود. نور این نوع از دستگاه ها بیشتر بوده و با تمرکز بیشتری بر روی عضو مورد نظر می تابد.
انواع لارنگوسکوپ از نظر ساختار
۱. لارنگوسکوپ آینه ای: این مدل از دستگاه دارای یک آیینه کوچک مخصوص است که در عقب دهان در زاویه نور مستقیم قرار داده می ¬شود. نور پس از تابیدن به آینه درون حنجره فرد بازتاب می شود و نمای روشنی از آن نمایش می دهد. برای استفاده از این نوع لارنگوسکوپ به حسی موضعی نیاز است.
۲. لارنگوسکوپ سخت: در این مدل از دستگاه منبع نوری داخل یک لوله سخت قرار دارو تیغه موجود در دستگاه وارد حنجره بیمار شده و به وسیله ابزار بزرگنمایی خود تصویر بزرگ و واضحی از حنجره را نمایش می دهد. دستگاه بزرگ نمایی و منبع نوری هر دو درون لوله سخت قرار دارند. منبع نوری دستگاه بر روی تیغه آن تعبیه شده است.
۳. لارنگوسکوپ منطعف: در این مدل دستگاه بزرگنمایی و منبع نوری درون لوله نرم و قابل انعطافی قرار دارد. از این دستگاه برای مشاهده فازوفاکس، کام نرم، حلق و پشت زبان استفاده می¬ شود. برای استفاده از این دستگاه نیز به بی حسی موضعی نیاز است.
انواع کاربرد دستگاه لارنگوسکوپ
این دستگاه در موقعیت های بسیاری در دنیای پزشکی قابل استفاده است. در واقع وجود دستگاه لارنگوسکوپ در هر مرکز پزشکی و بیمارستان ها و آمبولانس ها ضروری و انکار ناپذیر است. این دستگاه در موقعیت های زیادی مورد استفاده قرار می گیرند.
از جمله این موقعیت ها می توان به زمان لوله گذاری برای بیماران نیازمند بیهوشی و یا ناتوان تنفسی، استفاده در اتاق عمل و حین جراحی، استفاده از دستگاه حین احیای قلبی و ریوی اشاره کرد. به کمک این دستگاه حنجره بیماران دیده می شود و به راحتی می‌توان راه تنفسی آن ها را مورد بررسی قرارداد تا در صورتی که مسئله ی سلامت بیماران را تهدید کرد بتوان به موقع نسبت به رفع آن اقدام کرد.
