بررسی دستگاه اکمو

دستگاه اکمو

یک دستگاه حیاتی است که خون مریض به داخل این دستگاه می‌رود و دستگاه این خون را اکسیژنه می‌کند و به بدن برمی گرداند.

این دستگاه جایگزینی برای عملکرد قلب و ریه است و برای بیمارانی که در ICU بستری هستند و نیاز به مراقبت های ویژه دارند، استفاده می شود. با توجه به شرایط بیمار، ممکن است از چند ساعت تا چند هفته از این دستگاه استفاده شود.

این دستگاه از طریق چند لوله که کانولا نامیده می شود، به وریدها و شریان هایی که در پاها، گردن و قفسه سینه قرار دارد؛ متصل می شود. برای اطمینان از اتصال صحیح کانولاها، یک عکس با اشعه X از بیمار گرفته می شود. پس از اتصال صحیح کانولاها، دستگاه راه اندازی می شود.

خون موجود در بدن به داخل دستگاه پمپاژ می شود تا تبادلات اکسیژن و دی اکسید کربن در این دستگاه صورت بگیرد. پس از انجام تبادلات، خون بیمار توسط دستگاه گرم شده و دوباره به داخل بدن بیمار پمپاژ می شود. دستگاه اکمو با شبیه سازی عملکرد قلب و ریه باعث می شود تا این دو ارگان استراحت کنند و سریع تر بهبود پیدا کنند اما درمانی برای مشکلات قلبی ریوی نیست. این دستگاه توسط پرفیوژنیست کنترل و تنظیم می شود.

در اکسیژناسیون غشایی برون پیکری (ECMO)، خون در خارج از بدن به دستگاه ECMO پمپ می‌شود که دی اکسید کربن خون را از بین برده و خون غنی از اکسیژن را به بافت‌های بدن بازمی‌گرداند. خون از سمت راست قلب به سمت دستگاه اکمو جاری می‌شود و پس از اکسیژنه شدن گرم شده و مجدداً به بدن بازگردانده می‌شود.دستگاه اکمو نوعی دستگاه قلب و ریه مصنوعی است که پشتیبانی طولانی مدت از قلب و تنفس ریه را برای بیمار در خارج از بدن فراهم می کند. از این دستگاه به طور معمول در حین جراحی قلب باز و اگر دارو درمانی و ابزار کمکی برای قلب و ریه بر روی بیماری جواب نداده باشد و بیش از ۸۰ درصد احتمال مرگ برای بیمار وجود داشته باشد، استفاده می شود.

انواع دستگاه اکمو:

دو نوع دستگاه اکمو وجود دارد که برحسب شرایط از یکی از آن ها استفاده می شود:

• VA ECMO: این دستگاه به ورید و شریان متصل است و زمانی استفاده می شود که قلب و ریه هر دو مشکل دارند.

• VV ECMO: این دستگاه فقط به چند ورید نزدیک به قلب متصل است و زمانی استفاده می شود که فقط ریه ها دچار مشکل شده اند.

چه زمانی از دستگاه اکمو استفاده میشود؟

• زمانی که ریه ها نمی توانند اکسیژن بدن را فراهم کنند.

• زمانی که ریه ها نمی توانند، حتی با استفاده از ونتیلاتور دی اکسید کربن را دفع کنند.

• زمانی که قلب نمی تواند خون کافی را به بافت ها پمپاژ کند.

• برای حمایت در طول روش های پرخطر در آزمایشگاه کاتتریزاسیون قلب.

• برای بیمارانی که در انتظار پیوند قلب و ریه هستند.

• برای بیمارانی که از نارسایی قلبی، یا نارسایی ریه یا جراحی قلب بهبود می یابند.

برخی از شرایط  قلبی که در آنها ECMO ممکن است استفاده شود عبارتند از:

• انفارکتوس حاد میوکارد (حمله قلبی)

• التهاب عضله قلب (میوکاردیت)

• بیماری عضله قلب (کاردیومیوپاتی جبران نشده)

• عفونت منتشر شده در خون (سپسیس)

• دمای پایین بدن (هیپوترمی شدید)

• عوارض پس از پیوند

• شوک ناشی از پمپاژ نکردن خون کافی توسط قلب (شوک کاردیوژنیک)

آموزش تعمیرات تجهیزات پزشکی