بررسی تجهیزاتNICU:
ان آی سی یو یا به‌عبارتی بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مجهز به دستگاه‌های پیچیده و مونیتورینگ‌هایی است که جهت نیازهای خاص نوزادان بسیار کوچک طرا حی شده‌اند. تجهیزات پزشکی NICU شامل دستگاه تهویه مکانیکی (تنفس مصنوعی)، اکسیژن، دارو و وسایل مراقبت‌های ویژه می‌باشند. علاوه‌بر این، ان آی سی یو مجهز به تکنولوژی کنترل دقیق هر یک از سیستم‌های بدنی کودک ازجمله دمای بدن، ضربان قلب، تنفس، اکسیژن، سطح دی اکسید کربن و فشارخون می‌باشد. در این قسمت به معرفی لیست تجهیزات مونیتورینگ بخش مراقبت‌های ویژه اطفال می‌پردازیم:
مونیتورینگ علائم حیاتی (قلب و دستگاه تنفسی):
این وسیله ضربان قلب و همچنین میزان و الگوهای تنفسی کودک را در صفحه نمایش نشان می‌دهد. سیم‌های مونیتور توسط پدهای چسبنده به روی پوست قفسه‌سینه، شکم و رانپاهای کودکان متصل میشود.
مونیتورینگ فشارخون:
در این روش، فشارخون نوزاد با بستن بازوبند کوچک به دور بازوی او اندازه گرفته میشود. این وسیله به‌طور تناوب، بازوبند را باد کرده و سطح فشارخون نوازد را کنترل می‌کند. برخی از نوزادان به مونیتورینگ دائمی فشارخون نیاز دارند. این روش با تزریق کاتتر ( لوله کوچک) به یکی از شریان‌های کودک انجام میشود.
.درجه حرارت:
پروب دما توسط پدهای چسبنده روی پوست نوزاد قرار می‌گیرد. جهت کمک به تنظیم دمای موردنیاز برای گرم نگهداشتن بدن نوزاد، پروب دما توسط سیم به ایسولت متصل میشود.
پالس اکسیمتر:
با این وسیله می‌توان مقدار اکسیژن خون را از طریق پوست اندازه گرفت. یک چراغ پخش‌کننده نور کوچک به انگشت دست یا پای کودک و در نوزادان بسیار کوچک به دست یا پای نوزاد متصل میشود. چراغ پخش‌کننده نور توسط سیم به مونیتورینگ متصل شده و میزان اکسیژن موجود در گلبول‌های قرمز خون نوزاد روی صفحه نشان داده میشود.
.مونیتورینگ اکسیژن پوستی یا دیکسید کربن:
این وسیله جهت اندازه گیری میزان اکسیژن و دیاکسید کربن پوست نوزاد بکار می‌رود. یک پد دایره‌ای شکل کوچک روی پوست نوزاد چسبیده میشود. پد سطح کوچکی از زیر پوست را گرم کرده و سپس اکسیژن، دیاکسید کربن و یا هر دو را اندازه می‌گیرد. پد توسط سیم به مونیتور وصل شده و سطوح اکسیژن و دیاکسید کربن نمایش داده میشود. از آن‌جایی که این وسیله پوست را گرم می‌کند باید به‌طور مرتب روی نقاط مختلف پوست کودک جابجا شود. گرمای حاصل از دستگاه ممکن است موجب بروز نقاط قرمز رنگ در پوست شود. خوشبختانه بعد از مدتی این عوارض ناپدید می‌شوند.
لوله تنفسی:
این لوله از طریق دهان و یا بینی کودک در داخل نای (لوله هوا) قرار می‌گیرد. لوله تنفسی توسط چسب‌های مخصوص در جای خود ثابت شده و توسط لوله منعطف به دستکاه تهویه مکانیکی (دستگاه تنفس) وصل میشود. با کمک اشعه ایکس می‌توان موقعیت لوله را بررسی نمود. کودکی که به لوله تنفسی متصل است قادر به تولید صدا و یا گریهکردن نخواهد بود.
دستگاه تنفس یا تهویه مکانیکی:
دستگاه تنفس مصنوعی در کودکانی که قادر نیستند به طور طبیعی نفس بکشند و یا برای نفس عمیق نیاز به کمک دارند مفید است. این تجهیزات با تولید صدها پف هوا به بازنگه داشتن مسیر هوایی نوزاد کمک می‌کنند. دستگاه تنفس مصنوعی می‌تواند اکسیژن اضافی به بدن نوزاد انتقال دهد.
فشار جریان هوای مثبت دائمی (CPAP):
این وسیله که جهت بازنگه داشتن مسیر هوایی در ریه‌های نوزاد بکار می‌رود، جریان هوا یا اکسیژن مداوم را از طریق لوله‌های کوچک که در سوراخ‌های بینی نوزاد کار گذاشته میشود هدایت می‌کند. CPAP ممکن است از طریق لوله تنفسی انجام شود.
اکسیژناسیون غشایی برون پیکری (ECMO):
این روش یک تکنیک خاصی است که جهت کمک به نوزادانی که دارای اختلال تنفسی هستند و به مراقبت‌های پزشکی پاسخی نمی‌دهند بکار می‌رود. در اکسیژناسیون غشایی برون مرکزی خون ورید نوزاد از طریق ریه مصنوعی جایی که اکسیژن افزوده شده و دی اکسید کربن خارج شده پمپاژ شده و سپس به نوزاد بازگردانده میشود. ECMO تنها در بخش مراقبت‌های ویژه اطفال استفاده میشود.
دوره آموزش تعمیر تجهیزات پزشکی
آموزش تعمیرات تجهیزات پزشکی
دوره آموزش تعمیرات تجهیزات پزشکی
دوره آموزش تعمیرات تجهیزات بیمارستانی
دوره آموزش تعمیرات تجهیزات دندانپزشکی
دوره آموزش تعمیرات تجهیزات آزمایشگاهی
گروه سهند اولین مرکز آموزش تعمیرات تجهیزات پزشکی در ایران
@sahandbme
