آتلت_گازهای_طبی:
آتلت گازهای طبی یا به عبارتی پایانه گازهای طبی، وسیله ای است که در انتهای لوله های گازهای طبی در مراکز درمانی قرار میگیرد و از طریق این وسیله اپراتور میتواند به گاز طبی مورد نظر خود دسترسی داشته باشد. آتلت ها معمولا بر روی کنسول های بالای تخت بیمار و کنسول های سقفی نصب میگردند. البته این وسیله به صورت جداگانه و به شکل روکار و یا توکار بر روی دیوار در مراکز درمانی نیز به کار میرود.
جهت سهولت در ضدعفونی اتاق عمل، جنس رویه جعبه در آتلت های مورد استفاده در اتاق عمل، باید از نوع استیل ضد زنگ باشد.
در مراکز درمانی عمدتا چهار نوع آتلت وجود دارد که به ترتیب ذیل تقسیم بندی میشوند:
آتلت با کاور زرد رنگ مربوط به آتلت وکیوم است و با نماد VAC مشخص شده است.
آتلت با کاور توسی رنگ مربوط به آتلت اکسیژن است و با نماد O2 مشخص شده است.
آتلت با کاور آبی رنگ مربوط به آتلت بیهوشی است و با نماد N2O یا CO2 مشخص شده است.
آتلت با کاور مشکی رنگ مربوط به آتلت هوای فشرده است و با نماد AIR مشخص شده است.
اشتباه در استفاده از نوع گاز میتواند اثرات جبران ناپذیری به بیمار وارد نماید، به منظور جلوگیری از این اشتباهات هر نوع آتلت دارای کاور با رنگ خاص (همانطور که در بالا شرح داده شد) است و تنها با کلید مخصوص به خودش باز میشود. به این کلیدها آداپتور اطلاق میشود و شیلینگ خروجی گاز، وکیوم و یا فلومتر به آن متصل میگردد.
اتلت گازهای طبی
اتلت گازهای طبی دستگاهی جهت استفاده از گازهای طبی در انتهای لوله کشی بوده و به عنوان ترمینال خروجی گاز استفاده میگردد کاربر با استفاده از آداپتور مخصوص هر گاز، با اتصال به اتلت به راحتی می تواند از گاز مورد نظر استفاده نماید اتلت گاز های طبی قابل ارائه به صورت روکار یا توکار می باشد همچنین می توان در کنسول بالای سر بیمار و ستون سقفی استفاده نمود
انواع اتلت های قابل ارائه:
اتلت اکسیژن
اتلت هوا فشرده
اتلت گاز بیهوشی
اتلت وکیوم سیستم دفع گاز بیهوشی
چهار استاندارد عمده برای ساخت آتلت ها و آداپتورهای آنها وجود دارد: استاندارد فرانسوی (NFS)، استاندارد انگلیسی (BS)، استاندارد ژاپنی (JIST)، استاندارد آلمانی (DIN). تفاوت این استاندارها در شکل آداپتورها نمایان میشود. در شکل زیر تصویری از آداپتورهای انگلیسی را مشاهده میکنید. استاندارد مرتبط با آتلت گازهای طبی را میتوانید در بخش استانداردهای وب سایت مدیرنس پیداکنید.